13 Απριλίου Σαν σήμερα το 2003, εικοσιένα μαθητές πρώτης λυκείου άφησαν τη ζωή τους στον δρόμο στα Τέμπη, καθώς νταλίκα με ξύλα-νοβοπάν «θερίζει» το πούλμαν με τα παιδιά.
2003: Οι δείκτες των ρολογιών σταμάτησαν στις 7:30μ.μ. Ο χρόνος σταμάτησε, το αίμα όλων πάγωσε… Παιδάκια είχαν χάσει τη ζωή τους στα «καταραμένα» Τέμπη. Το πούλμαν που τους μετέφερε το χτύπησε με νταλίκα που κουβαλούσε ξυλεία-νοβοπάν. Έκοβαν σαν ξυράφια. Ο τραγικός απολογισμός ήταν 21 παιδάκια νεκρά.
Το πούλμαν με 49 μαθητές της πρώτης λυκείου επέστρεφε από την Αθήνα στο Μακροχώρι Ημαθίας, ύστερα από εκδρομή που είχαν πάει τα παιδιά. Την ώρα που βρισκόταν στα Τέμπη, στην κοιλάδα αυτών είχε εισέλθει μια νταλίκα με ρυμουλκούμενη καρότσα, η οποία μετέφερε φύλλα ξυλείας- νοβοπάν. Στη στροφή ο οδηγός της νταλίκας χάνει τον έλεγχο, βγαίνει από την πορεία του και συγκρούεται πλαγιομετωπικά με το πούλμαν που μετέφερε τους μικρούς μαθητές. Τα ξύλα-νοβοπάν φεύγουν από τη θέση τους και σκίζουν την αριστερή πλευρά του πούλμαν, αλλά και… τους μικρούς μαθητές. Η τραγωδία είναι ανείπωτη, αλλά δεν σταματά εκεί.
Τρία ΙΧ αυτοκίνητα που ακολουθούν συγκρούονται με τα συντρίμμια και τυλίγονται αμέσως στις φλόγες.
Ο τραγικός απολογισμός
Δύο ώρες χρειάστηκαν τα σωστικά συνεργεία, πυροσβεστικής και ΕΚΑΒ για να ανασύρουν ζωντανούς αλλά και νεκρούς μαθητές. Στις 02:00 τα ξημερώματα γνωστοποιήθηκε επίσημα ο τραγικός απολογισμός: 21 νεκροί μαθητές και 20 τραυματίες εκ των οποίων οι εννιά σε σοβαρή κατάσταση.
Σε κακή κατάσταση η νταλίκα
Την επόμενη μέρα η αστυνομία προχωρά στη σύλληψη του οδηγού της νταλίκας που μετέφερε τα ξύλα-νοβοπάν. Η νταλίκα, όπως φάνηκε από το πόρισμα, ήταν σε κακή κατάσταση, το φορτίο που μετέφερε ήταν υπέρβαρο, τα ελαστικά φθαρμένα και η ταχύτητα μεγαλύτερη από το επιτρεπόμενο όριο. Ο οδηγός μάλιστα οδηγούσε έξι ώρες χωρίς διακοπή και ήταν καινούριος.
«Θα προτιμούσα να είχα σκοτωθεί εγώ»
Είχε πει τότε, πως «αισθάνομαι συντριβή γι’ αυτό που συνέβη και θα προτιμούσα να είχα σκοτωθεί και εγώ για να μη ζήσω αυτή την τραγωδία», ενώ για το φορτίο και την υπέρβαρη ξυλεία, είχε αναφέρει: «Στην έξοδο από το εργοστάσιο ζύγισα πάλι τη φορτωμένη νταλίκα και διαπίστωσα κατά την οδήγηση ότι ήταν υπέρβαρο το φορτίο μου κατά δύο ή τρεις τόνους. Ακόμη και αν ήξερα ότι ήταν υπέρβαρο κατά τη φόρτωση, δεν θα αρνιόμουν να εκτελέσω το δρομολόγιο μήπως με διώξουν από τη δουλειά, γιατί ήμουν και καινούργιος. Πιστεύω ότι, αν δεν ήταν υπέρβαρο το φορτίο μου και το ύψος μεγάλο, δεν θα έχανα τον έλεγχο του αυτοκινήτου».
Δεκαπέντε χρόνια κάθειρξη
Τον Οκτώβριο του 2008 έγινε το δικαστήριο και ο οδηγός νταλίκας καταδικάστηκε σε 15 χρόνια κάθειρξη. Οι ιδιοκτήτες της σε 14 και 11 χρόνια, ενώ ποινές επιβλήθηκαν και στους υπεύθυνους του εργοστασίου στον Έβρο. Η εταιρεία επίσης κατέβαλε το ποσό των 8.500.000 ευρώ στις οικογένειες των θυμάτων. Όμως…
Όπως είχε δηλώσει πολύ εύστοχα ο αντιδήμαρχος Βέροιας, «παρά τις τιμωρίες, παρά τις αποζημιώσεις, τα παιδιά του Μακροχωρίου δεν θα γυρίσουν ποτέ πίσω».
«Με ευθύνη της πολιτείας και στον βωμό του κέρδους»
Κατά την εγκαινίαση των σηράγγων στα Τέμπη, σε ένα σημείο όπου έχουν συμβεί δεκάδες τραγικά δυστυχήματα και ο δρόμος έχει ποτίσει με αίμα, η πρώτη σήραγγα έχει ονομαστεί σε «Μαθητών Μακροχωρίου Ημαθίας», ενώ στο σημείο του δυστυχήματος έχει τοποθετηθεί μια μαρμάρινη πλάκα που αναγράφει: «Στο σημείο αυτό, με ευθύνη της πολιτείας και στον βωμό του κέρδους, θυσιάστηκαν οι 21 μαθητές του Λυκείου Μακροχωρίου Ημαθίας».
